บางครั้งเหมือนว่าใจไม่รู้สึก

๏ บางครั้งเหมือนว่าใจไม่รู้สึก
แต่ลึกลึกหัวใจก็ไหวอ่อน
บางครั้งก็เหมือนว่าไม่อาวรณ์
แต่ทุกครั้งยังแอบซ่อนความอ่อนใจ

๏ ฝนเหงาเหงาโปรยมาสักคราหนึ่ง
ภาพคนเคยซึ้งเคยชิดใกล้
ค่อยกลับย้อนตอนอำลาเคยอาลัย
เคยทุกข์ทนหม่นไหม้ในวันลา

๏ หัวใจมิใช่หินแกร่ง
อาจแสร้งแข็งใจไม่ห่วงหา
แต่เพียงลมร้าวรานพัดผ่านมา
บ่อน้ำตาก็ครืนคลั่งพังทลาย

๏ เก็บกลืนเสียงสะอื้นไว้ในอก
เคยสะทกก็กลบเกลื่อนเลือนหาย
ทั้งที่ใจหนาวเหน็บเจ็บเจียนตาย
แสร้งยิ้มคล้ายว่าฉันไม่หวั่นใจ

๏ บางครั้งเหมือนว่าใจไม่รู้สึก
แต่ลึกลึกใจฉันก็หวั่นไหว
บางครั้งดูเหมือนว่าไม่อาลัย
แต่กอดหมอนนอนร้องไห้ทุกคืน ๚ะ๛


"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๒๙/๐๖/๒๕๕๔