วันพุธที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2559

10 ข้อสังเกตการตียิม Pokemon Go (ฉบับรากหญ้า)




1. คนที่เพิ่งหัดเล่นอาจจะยังไม่รู้ว่าการต่อสู้ระหว่างโปเกมอนมีข้อได้เปรียบเสียเปรียบระหว่างธาตุ เช่น พิคาชูธาตุไฟฟ้าต่อให้ CP สูงแค่ไหนก็จะเอ๋อแดกไปเลยเมื่อเจอโปเกมอนธาตุดิน ลองไปเสิร์ชๆ ดูเรื่องธาตุแพ้ทาง จะช่วยได้เยอะเวลาตียิม


2. แต่การต่อสู้ของเทรนเนอร์รากหญ้าอย่างเราๆ ที่จับได้แต่นกหนูหมูแมวก็เป็นไปตามมีตามเกิดไม่ค่อยได้คิดเรื่องธาตุ ตัวไหน CP สูงหน่อยก็เอาไปรุมตีเค้า แล้วก็เสร็จพวกเฝ้าเสียบยิมฉิบ (ฮา)

3. เท่าที่เห็น ยิมส่วนมากที่เจอจะมีโปเกมอนเฝ้าคือยาโดแรน (Slowbro) นัสซี่ (Exeggutor) ชาวเวอร์ (Vaporeon) หรูขึ้นมาหน่อยก็เกียราดอส (Gyarados) วินดี้ (Arcanine) ลาปุรัส (Lapras) ส่วนพวกพรีเมี่ยมแน่นอนว่าเฝ้าโดยไคริว (Dragonite) คอมโบกับอีหมีคาบิกอน (Snorlax) ว่าแต่คุณพี่ๆ ไปหามาจากไหนกันเหรอครัชแบ่งผมบ้าง

4. สังเกตว่าส่วนมากตัวเฝ้ายิมจะเป็นธาตุน้ำ (มันหาง่ายสุดรึยังไง) แพ้ทางไฟฟ้าและพืช ดังนั้นถ้ามีโปเกมอนไฟฟ้าเจ๋งๆ ก็น่าปั้นเอาไว้ตียิมสักตัว หรือถ้าเบี้ยน้อยหอยน้อยหาไฟฟ้าไม่ได้ก็ปั้นเจ้านัสซี่ (พืช/พลังจิต) ไว้ปล่อยท่าโจมตีของพืชก็ได้ผลเหมือนกัน

5. คนที่ปล่อยธาตุพืชกับแมลงเฝ้ายิมนี่คงกะว่าโดนตีไส้แตกได้ใช้ยารักษาแน่ๆ เพราะโปเกมอนรากหญ้าพวกนกธาตุบิน (ได้เปรียบธาตุแมลง) กับธาตุแมลง (ได้เปรียบธาตุพืช) มีให้จับกันว่อนไปหมด

6. สำหรับเทรนเนอร์รากหญ้าอย่างเราๆ การตีอีหมีคาบิกอน (ธาตุธรรมดา-แพ้ทางธาตุต่อสู้) ให้ได้ผล ถ้าหาโปเกมอนธาตุต่อสู้ไม่ได้ก็อาจจะปั้นอีด้วงไครอส (หรือที่รู้จักกันในนาม 'ท่านพิณ' Pinsir!) มาตีแทน เพราะเข้าใจว่าบางตัวจะมีท่าไม้ตายเป็นท่าของธาตุต่อสู้ซึ่งธาตุธรรมดาแพ้ทาง (ถ้ามี HP มากพอที่อีหมีสวนมาแล้วจะไม่ตายไปก่อนนะ 555) หรืออีโวเจ้าเนียวโรโซ (Poliwhirl) ให้เป็นเนียวโรบอน (Poliwrath ธาตุน้ำ/ต่อสู้) ก็น่าสน อันนี้ยังไม่ได้ลองนะเก็บแคนดี้ยังไม่ครบ 555

7. เจ้าเกียราดอสเป็นธาตุน้ำ/บิน นะ ไม่ใช่มังกร ถึงจะหน้าตาเหมือนมังกรกว่าไคริวก็เถอะ 555 (เพียงแต่จะมีท่าโจมตีของธาตุมังกรด้วย) ดังนั้นโปเกมอนธาตุที่จะชนะเกียราดอสได้เด็ดขาดคือธาตุไฟฟ้า


8. เทรนเนอร์รากหญ้าอย่างเราคิดจะตบมังกรไคริว (ธาตุมังกร แพ้ทางธาตุมังกรด้วยกันและธาตุน้ำแข็ง) แต่ไม่มีปัญญาไปหามังกรหรือลาปุรัสมาไฝว้กะเค้า ตัวที่พอจะไปลุ้นกับเค้าได้ก็คงเป็นเกียราดอสกับเจ้านกพีจ็อตร่างสาม (Pidgeot) ที่มีท่าโจมตีของธาตุมังกร อันนี้เคยลองแล้ว Effective เลือดเค้าลดเยอะเหมือนกันแต่โดนสวนทีเดียวจอด 555


9. พอดีเราเป็นเทรนเนอร์เจนแรกอะ อีธาตุ Fairy ที่เค้าว่าเกิดมาเพื่อฆ่ามังกรนี่มันตัวไหนกันแนะนำหน่อยสิ เกิดไม่ทัน


10. ตอนเขียนๆ นี่ก็จะเที่ยงคืนแล้ว ยิมแถวบ้านพี่ยังเปลี่ยนสีกันเป็นว่าเล่นอยู่เลย นอนหลับพักผ่อนกันบ้าง อย่าลืมว่าพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้ากันนะลูก 555

วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ถึงครูจิ๋ว



ว่ากันว่าเหตุผลที่คนเราจะทำงานอยู่ที่ใดที่หนึ่งนาน ๆ มีอยู่ไม่กี่ข้อ เช่น รักงานที่ทำอย่างยิ่ง หรือไม่ก็มี 'บอส' หรือผู้บังคับบัญชาที่เปี่ยมความสามารถน่าเคารพนับถือ ชวนให้เชื่อว่า "ถ้าเราได้ทำงานกับเค้า เราจะต้องเก่งขึ้นแน่ ๆ เลย" สำหรับผมในช่วงนี้ เหตุผลหลัก ๆ น่าจะเป็นข้อหลังนี่เอง

สมัยเป็นนักศึกษา ผมไม่เคยรู้จักผู้ช่วยศาสตราจารย์ดุษฎีพร ชำนิโรคศานต์ ทั้งจากการเรียนในห้องเรียนหรือการอ่านตำรา เพราะตำราที่ครูเขียนเน้นหนักไปทางสายภาษาซึ่งเป็นคนละสายกับที่ผมเรียนมา ผมจึงไม่เคยรู้ว่าความเป็น 'มาสเตอร์' ทางภาษาของครูนั้นอยู่ขั้นไหน

กระทั่งความประทับใจแรกเกิดขึ้นในช่วงแรกของการทำงาน จะด้วยความที่พ่วงยี่ห้อว่า 'เคย' เป็นนักเขียนหรืออย่างไรไม่ทราบ ผมได้รับมอบหมายให้ร่างคำนำหนังสือรวมเล่มผลงานนิสิตในค่ายภาษาไทยของสถาบันฯ จำได้ว่าตอนนั้นตั้งใจเขียนสุด ๆ ทำนองว่างานชิ้นแรกต้องให้บอสประทับใจหน่อย (แฮ่ม!) แต่สุดท้ายผลกลับออกมาว่าคำนำชิ้นนั้นเป็นงานที่ถูกตรวจแก้ยับเยินที่สุดงานหนึ่งนับตั้งแต่เคยเขียนหนังสือมา (ฮา)

เหตุการณ์ในวันนั้นให้บทเรียนแก่ผมสองเรื่อง เรื่องแรกคือ ประสบการณ์ (หัด) เขียนหนังสือเกือบสิบปีแทบไม่มีความหมายเมื่ออยู่ต่อหน้าครูผู้เป็นนายของภาษาอย่างแท้จริง และเรื่องที่สองคือ ภาษาไทยเป็นภาษาที่โคตรจะมีเหตุผล ทุกคำ ทุกวลี ทุกคำเชื่อม ล้วนแต่มีหน้าที่และเหตุผลในการมาเกาะเกี่ยวกันกลายเป็นแต่ละประโยค บทเรียนข้อหลังเป็นสิ่งที่ผมพยายามจะเน้นย้ำเสมอเมื่อตรวจงานนิสิตหรือตรวจแก้ไขงานของตัวเองก่อนจะส่งให้ครูตรวจทาน (ซึ่งสุดท้ายก็จะถูกตรวจแก้ยับเยินเสมอ ๆ -ฮา)

วันภาษาไทยแห่งชาติในสัปดาห์ที่ผ่านมา ครูดุษฎีพรได้รับการยกย่องให้เป็น "ปูชนียบุคคลด้านภาษาไทย" และพลอยให้สถาบันฯ ได้รับเกียรติเป็น "องค์กรที่มีคุณูปการต่อการใช้ภาษาไทย" ไปด้วย ผมในฐานะผู้มีฉันทาคติอันเกิดจากการได้อยู่ใต้บังคับบัญชาของครูมาเกือบสองปีเห็นว่าไม่มีรางวัลใดที่จะเหมาะสมกับครูมากไปกว่านี้แล้ว ขอร่วมแสดงความยินดีกับครูนะครับ และหวังว่าจะได้อยู่ใต้บังคับบัญชาครูไปนาน ๆ เพื่อที่จะได้ 'ลักจำ' วิชาจากครูให้มากที่สุดครับ!