วันพฤหัสบดีที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เกงการ์ฮาโลวีน


สำหรับคนที่เล่น Pokemon GO ในช่วงนี้ คงได้เห็นหน้าเจ้าโกส (Gastly) โกสต์ (Haunter) หรือเกงการ์ (Gengar) โปเกมอนธาตุผี/พิษ (Ghost/Poison) ที่ทาง Niantic ปล่อยมาเพื่อรับเทศกาลฮาโลวีนกันบ้างแล้ว (จริง ๆ ต้องบอกว่าช่วงนี้เห็นจนเบื่อเพราะโผล่หน้าถี่ยิ่งกว่านกน้อยปั๊ปโปะเสียอีก)

เกงการ์ เป็นโปเกมอนผีหน้าตาเจ้าเล่ห์ มีท่าโจมตีของธาตุความมืด ธาตุผี และธาตุพิษ ชื่อของมันดัดแปลงมาจากคำว่า Doppelgänger หรือปรากฏการณ์ร่างแฝดแยกเงาของมนุษย์ ซึ่งก็เป็นที่มาของนิสัยเจ้าเกงการ์ที่ชอบแฝงอยู่ในเงาของคนอื่น

โปเกมอนธาตุผีนับว่าเป็นธาตุที่หาไม่ค่อยจะได้ในภาคแรก ๆ ยิ่งใน Pokemon GO ช่วงก่อนหน้านี้ ความหายากยิ่งทวีคูณเพราะต้องเดินจับตอนดึก ๆ แต่ถึงจะลงทุนขนาดนั้น ในการต่อสู้จริงก็ไม่ค่อยได้ใช้บ่อยนัก แม้จะมีจุดเด่นที่พลังโจมตี แต่ค่า HP บางซะเหลือเกิน โดนสวนไม่กี่ทีก็ร่วงเอาง่าย ๆ นอกจากนี้ธาตุที่เสียเปรียบโปเกมอนผีคือธาตุพลังจิต (Psychic) และธาตุผีด้วยกัน ซึ่งก็ไม่ค่อยจะมีใครใช้อยู่แล้ว

โปเกมอนขาประจำเฝ้ายิมที่เกงการ์น่าจะได้เปรียบที่สุดคือเจ้านัซซี่ (Exeggutor) ธาตุพืช/พลังจิต (พืชแพ้พิษ พลังจิตแพ้ผี ครบสูตร) แต่ก็อย่างว่าแหละถึงวันนี้ไม่มีใครเอานัซซี่เฝ้ายิมแล้ว เหลียวไปทางไหนก็เจอแต่มังกรไคริวยึดยิมทั้งนั้น 555

ถึงจะดูไม่ค่อยมีประโยชน์ในเกม Pokemon GO เท่าไรนัก แต่สำหรับในการ์ตูน เจ้าหมอนี่เป็นโปเกมอนที่มักจะได้โผล่หน้าในซีนสำคัญ ๆ เช่นซีนเปิดเรื่องโปเกมอนภาคซาโตชิ (การถ่ายทอดสดการดวลกันระหว่างเกงการ์กับนิโดริน่า) หรือในภาคออริจิน ฉากการล่ามิวทู เกงการ์เป็นโปเกมอนตัวแรกที่เร้ดเลือกไปอัดมิวทู ดังนั้นช่วงที่หาจับง่ายแบบนี้ไล่เก็บไว้ซักตัวก็น่าจะดี ไม่แน่ว่าอีเวนต์สำคัญในอนาคตอาจจำเป็นต้องมีเจ้าหมอนี่อยู่ในทีมด้วยก็เป็นได้

วันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2559

ความเงียบ


ความเงียบสะท้านดังอย่างประหลาด
กึกก้องกัมปนาททุกหย่อมหญ้า
กลั้นกลืนก้อนสะอื้นในอกมา
ภาพทุกภาพมัวพร่าน้ำตารื้น

ฝนโปรยเบาบางน้ำค้างหล่น
น้ำตาคนหมื่นล้านคนก็สุดฝืน
หลั่งล้นท่วมท้นใจในค่ำคืน
นองทั่วผืนแผ่นดินดุจสิ้นไทย

หนึ่งภาพที่ทุกบ้านมีทุกบ้าน
จะเงยหน้ามองท่านอย่างไรไหว
เคยเป็นภาพแห่งความหวังกำลังใจ
จากนี้ไปเหมือนไร้หลักให้พักพิง

คืนวันเคลื่อนไหวไม่เคยหยุด
แต่หัวใจเหมือนชำรุดหยุดนิ่ง
รู้ทั้งรู้แต่ไม่รับความเป็นจริง
เหมือนทุกสิ่งสูญสลายในสายลม

ความเงียบยังอื้ออึงเกินครึ่งฟ้า
เสียงกระซิบยังปวดปร่าน่าขื่นขม
เสียงหัวใจแผ่วเบาเศร้าระทม
สีดำห่มคลุมเมืองมืดทั้งเมือง

ตุลาคม ๒๕๕๙

วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559

ไม่โทษดาว

ไม่โทษเมฆมัวหม่นบนท้องฟ้า
ไม่โทษดวงดาริกาที่ลอยเกลื่อน
ไม่โทษกลิ่นความเหงาเคล้าแสงเดือน
หรือกำแพงความเป็นเพื่อนอันเลือนราง

ถ้าจะโทษต้องโทษใจที่ไหวอ่อน
ต้องโทษความอาวรณ์เมื่อไกลห่าง
โทษที่รักจากหัวใจไม่เคยจาง
โทษที่แพ้ความอ้างว้างเมื่อห่างตา

ขอโทษนะ...ขอโทษที่เอ่ยปาก
ว่ารักมากเพียงใดใจห่วงหา
ความรู้สึกเหมือนคลื่นคลั่งถั่งโถมมา
เกินกลั้นกลืนวาจาคำว่ารัก

นับตั้งแต่วันนั้นฉันก็แพ้
นับตั้งแต่แรกเริ่มเรารู้จัก
รู้ไหมหัวใจไม่เคยพัก
ต้องซ่อนนัยแน่นหนักความรักนี้

จะไม่โทษอีกแล้วเดือนดาวใด
จะเปิดเผยความในใจไม่หลบหนี
ความผิดเดียวคือหัวใจที่ฉันมี
ดื้อจะรักเพียงคนดี, เธอที่รัก

ต.ค. ๕๙

วันเสาร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2559

คิดถึง (๙)

ยังจำท่าเดินของเธอได้
กระโดกกระเดกไม่เหมือนใครดูน่าขำ
ห้วงจักรวาลในดวงตาสีดำ
เหมือนนำดวงดาริกามาเป็นประกาย

ลักยิ้มยามยิ้มกว้างเห็นแต่ไกล
น่ารักกว่าใครใครมองไม่หน่าย
ทุกครั้งเธอยิ้มแทนคำทักทาย
นั่นแหละคือความหมายของชื่นเช้า

ยังจำเสียงหัวเราะของเธอได้
คือระฆังขับไล่ความเงียบเหงา
เป็นแสงแรกปลุกหัวใจบางเบา
เคยหม่นเศร้าก็กลับฟื้นคืนมา

เธอคือทุกคำตอบของคำถาม
เธออยู่ในห้วงนิยามความห่วงหา
อยากให้เธอเป็นภาพแรกเมื่อลืมตา
แต่รู้ว่าได้แค่ฝัน...แค่ฝันไป

เอื้อมคว้าหาเธอกลางภาพฝัน
แต่จะคว้าเงานั้นก็ไม่ได้
ความจริงคือเธอลาจากไกล
และจะทำอย่างไรก็ไม่ลืม

...หมดหวังแล้วใจก็รู้อยู่เต็มใจ
จะร้องไห้สักเท่าไรก็ไม่ลืม

ต.ค. ๕๙