ฝันฝากใจให้กันบ้างนะคุณ

ฝันฝากใจให้กันบ้างนะคุณ
คิดถึงอ้อมกอดอุ่นกรุ่นความฝัน
คิดถึงยิ้มขวยเขินเกินจำนรรจ์
คิดถึงกันบ้างไหม, ใจอาวรณ์

อย่าลืมเลือนเพื่อนใจเมื่อไกลห่าง
จำใจร้างหัวใจจึงไหวอ่อน
มาพบกันในฝันนะอย่าตัดรอน
ขอกอดคุณเสียก่อนจะขาดใจ

ฝันฝากความคิดถึงบ้างนะคุณ
อ้อมกอดอุ่นกลางความฝันชวนหวั่นไหว
จะขอนอนตักหนุนละมุนละไม
ขานเพลงไพรกล่อมคุณอบอุ่นฤดี

อย่าลืมจุดนัดหมายปลายโพ้นฟ้า
ดวงดาราล้วนประจักษ์เป็นสักขี
ละอองรุ้งระยับแววแว่วหวานวจี
พบกันที่ปลายเสี้ยวของเรียวจันทร์

จะเกี่ยวก้อยเดินทางระหว่างดาว
กะพริบพราวเมื่อข้ามผ่านสะพานสวรรค์
รื่นจำเรียงดุริยะประโคนธรรพ์
เห่กล่อมฝันให้ฝันดีนะที่รัก

๑๖ พ.ย. ๒๕๕๘

15 ประสบการณ์ในปีนัง

1. ทางม้าลายของที่นี่ศักดิ์สิทธิ์มาก ไฟจราจรคือประกาศิต กดปุ่มขอข้ามถนนไม่มีบีบแตรหรือด่าแม่ตามหลัง ไฟแดงเหลืออีกยี่สิบวิไม่มีคนข้ามก็ไม่มีใครแหกด่านแม้ไม่มีตำรวจเฝ้า ศักดิ์ศรีของส้นตีนมีค่าเท่ากับล้อรถเรือนแสนของเฟอร์รารี่ นี่เป็นสิ่งที่ชอบมาก

2. เดินในเมืองจอร์จทาวน์เหมือนเล่นเกมเขาวงกต ถนนมึงจะคดเคี้ยวเลี้ยวเข้ารูไปไหนนักหนา ถ้าเล็งตึกสูงเป็นแลนด์มาร์ค เดินอีกสักสองนาทีก็ไม่รู้แล้วว่าแลนด์มาร์คหายไปไหน

3. เมืองนี้มีแต่คนชรา รถเมล์ต้องจอดแช่เพราะกว่าจะยักแย่ยักยันขึ้นรถครบคนก็กินเวลาหลายนาที สงสัยว่าหนุ่มสาวจะเข้าไปเป็นฟันเฟืองที่กัวลาลัมเปอร์กันหมดแล้ว

4. เมืองเกาะในฤดูมรสุม ฝนนึกอยากจะตกตอนไหนก็ตกได้แม้ว่าสองนาทีก่อนเพิ่งร้อนแดดเปรี้ยง

5. สามสิ่งที่ไม่มีในปีนังคือ ตำรวจ ฟุตปาธ และตะแกรงท่อระบายน้ำ

6. เล่าลือกันว่าที่ไม่เห็นตำรวจสักคนบนเกาะเป็นเพราะคดีฉกชิงวิ่งราวเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินกว่าตำรวจจะมาใส่ใจ เอ่อ..พี่ไปสืบคดีฆาตกรรมทั้งกรมกองเรอะ

7. เกิดมาชาตินี้ได้กินสเต็กเนื้อแกะกับเนื้อนกกระจอกเทศจากเชฟโรงแรมห้าดาวก็ตายตาหลับแล้ววะ

8. ขนมปังอะไรสักอย่างราดน้ำปรุงรส ใส่ไส้เนื้อแห้งหรือว่าแฮมตรงกลางอันละไม่เกินสามริงกิตในตรอกอาหารจีนแถวโรงแรมคือโคตรอร่อย คือไปทีไรต้องไปโดนหนึ่งชิ้น แม้จะยังไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรจนกระทั่งบัดนี้

9. ประเทศนี้ต้องขาดแคลนน้ำตาลและทำนาเกลือเองแน่นอน รสชาติเป๊ปซี่จึงจืดจางเหมือนน้ำล้าง..เอ่อ..ล้างมือ ขณะที่ทุกเมนูอาหารมีความเค็มเป็นธงนำ

10. ผัดหมี่โรงแรมห้าดาวรสชาติแพงเท่าผัดหมี่ถุงละสิบหน้าราม

11. ขนมขบเคี้ยวในมาเลย์อร่อยมาก ราคาคิดเป็นหน่วยเงินบาทแล้วก็น่าจะถูกกว่าที่ไทยด้วย ที่เค้าว่าประเทศนี้โรงงานผลิตขนมเยอะท่าจะจริง

12. การเซฟงานมาทำที่นี่ไม่มีความหมายใด ๆ เพราะความสโลว์ไลฟ์ซุกซ่อนอยู่ในทุกอณูอากาศ

13. ถ้าสตรีทอาร์ตไม่มีรูปที่อีตาเออร์เนสต์วาดไว้ก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาเรียกเป็นสตรีทอาร์ต เพราะทั้งตรอกนั้นไม่มีอะไรเลยนอกจากร้านเช่าจักรยานกับร้านขายของที่ระลึก (ฮา) เค้าถึงว่าศิลปะพูดได้น่าฟังและเสียงดังมาก

14. เท่าที่สำรวจคร่าว ๆ พิพิธภัณฑ์ในปีนังมีแต่ของจัดแสดง ยังไม่มีการเล่าเรื่อง มิวเซียมคอนเทนต์ทั้งหลายน่ามาลองเจาะตลาดแถวนี้ดู

15. ทุกประเทศมีคาเฟ่แมว ปีนังก็เช่นกัน