วาติ จายํ ตโต คนฺโธ
ยตฺถ เม วสตี ปิยา
ทูเร อิโต หิ กากาติ
ยตฺถ เม นิรโต นโม ฯ
นางผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้าอยู่ ณ ที่ใด
กลิ่นนี้ฟุ้งมาจากที่นั้นแน่
ใจของข้าพเจ้าผู้ผูกสมัครรักใคร่ในนางคนใด
นางนั้นชื่อว่า กากาติ อยู่ไกลจากที่นี้แล
กถํ สมุทฺทานิ
กถํ อตริ เกปุกํ
กถํ สตฺต สมุทฺททานิ
กถํ สิมฺพลิมารุหิ ฯ
ท่านข้ามมหาสมุทรไปได้อย่างไร
ท่านข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้อย่างไร
ท่านข้ามมหาสมุทรทั้งเจ็ดไปได้อย่างไร
ท่านขึ้นต้นงิ้วได้อย่างไร
ตยา สมุทฺทมตรึ
ตยา อตริ เกปุกํ
ตยา สตฺต สมุทฺทานิ
ตยา สิมฺพลิมารุหิ ฯ
ข้าพเจ้าข้ามมหาสมุทรไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าข้ามมหาสมุทรทั้งเจ็ดไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าขึ้นต้นงิ้วไปได้เพราะท่าน
ธิรตฺถุ มํ มหากายํ
ธิรตฺถุ มํ อเจตนํ
ยตฺถุ ชายายหํ ชารํ
อาวหามิ วหามิ จาติ ฯ
น่าติเตียนตัวเราผู้มีร่างกายใหญ่โต
น่าติเตียนตัวเราผู้ไม่มีความคิด
เพราะว่าเราพามาและพาไป
ซึ่งชายผู้เป็นชู้กับภรรยาตนเอง
.........................
"กลิ่นหอม ยังวนเวียนไม่เคยจางหายไป
กลิ่นนี้ เป็นของเธอในคืนนั้น ยังฝังใจ..."
"เธอทำให้ใจฉันร้อนรนร้อนรุ่มรุนแรง เกินกว่าฉันจะห้ามไหว
เธอทำให้ใจฉันปั่นป่วนคลั่งไคล้ตัวเธอ
แต่สุดท้ายก็ไป..."
"กลับมาสักที กลับมา, ไม่ว่าจะอยู่กับใคร
กลับมาสักที กลับมา, อย่าหนีไป
ฉันเฝ้ารอแต่เธอ
กลับมาสักที กลับมาสักที, อยากจะเจอ
กลับมาสักที คนดี, ฉันรักเธอ
คิดถึงเธอ, คิดถึงเธอเหลือเกิน..."
"เธอได้ยินบ้างไหม, เธอรู้ตัวบ้างไหม
ว่าคิดถึงเธอ, คิดถึงเธอเหลือเกิน"
วุฒินันท์ ชัยศรี
26 มิถุนายน 2554
ยตฺถ เม วสตี ปิยา
ทูเร อิโต หิ กากาติ
ยตฺถ เม นิรโต นโม ฯ
นางผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้าอยู่ ณ ที่ใด
กลิ่นนี้ฟุ้งมาจากที่นั้นแน่
ใจของข้าพเจ้าผู้ผูกสมัครรักใคร่ในนางคนใด
นางนั้นชื่อว่า กากาติ อยู่ไกลจากที่นี้แล
กถํ สมุทฺทานิ
กถํ อตริ เกปุกํ
กถํ สตฺต สมุทฺททานิ
กถํ สิมฺพลิมารุหิ ฯ
ท่านข้ามมหาสมุทรไปได้อย่างไร
ท่านข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้อย่างไร
ท่านข้ามมหาสมุทรทั้งเจ็ดไปได้อย่างไร
ท่านขึ้นต้นงิ้วได้อย่างไร
ตยา สมุทฺทมตรึ
ตยา อตริ เกปุกํ
ตยา สตฺต สมุทฺทานิ
ตยา สิมฺพลิมารุหิ ฯ
ข้าพเจ้าข้ามมหาสมุทรไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าข้ามมหาสมุทรทั้งเจ็ดไปได้เพราะท่าน
ข้าพเจ้าขึ้นต้นงิ้วไปได้เพราะท่าน
ธิรตฺถุ มํ มหากายํ
ธิรตฺถุ มํ อเจตนํ
ยตฺถุ ชายายหํ ชารํ
อาวหามิ วหามิ จาติ ฯ
น่าติเตียนตัวเราผู้มีร่างกายใหญ่โต
น่าติเตียนตัวเราผู้ไม่มีความคิด
เพราะว่าเราพามาและพาไป
ซึ่งชายผู้เป็นชู้กับภรรยาตนเอง
.........................
"กลิ่นหอม ยังวนเวียนไม่เคยจางหายไป
กลิ่นนี้ เป็นของเธอในคืนนั้น ยังฝังใจ..."
"เธอทำให้ใจฉันร้อนรนร้อนรุ่มรุนแรง เกินกว่าฉันจะห้ามไหว
เธอทำให้ใจฉันปั่นป่วนคลั่งไคล้ตัวเธอ
แต่สุดท้ายก็ไป..."
"กลับมาสักที กลับมา, ไม่ว่าจะอยู่กับใคร
กลับมาสักที กลับมา, อย่าหนีไป
ฉันเฝ้ารอแต่เธอ
กลับมาสักที กลับมาสักที, อยากจะเจอ
กลับมาสักที คนดี, ฉันรักเธอ
คิดถึงเธอ, คิดถึงเธอเหลือเกิน..."
"เธอได้ยินบ้างไหม, เธอรู้ตัวบ้างไหม
ว่าคิดถึงเธอ, คิดถึงเธอเหลือเกิน"
วุฒินันท์ ชัยศรี
26 มิถุนายน 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น