วันเสาร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

สุขสันต์วันเกิด-ชีวิตมายาภาพ

ครบรอบวันเกิดของฉันอีกครั้งหนึ่ง
ฉันกลับไม่รู้สึกดีใจ
ฉันจะดีใจได้อย่างไร ในเมื่อชีวิตนี้ไม่ใช่ความจริง

พระพุทธเจ้า นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก ผู้ที่ฉันเห็นว่าคำสอนของพระองค์ไม่มีที่ผิดแม้เพียงส่วนเสี้ยวเคยกล่าวเอาไว้ว่า มนุษย์เราเกิดมาจากอวิชชา
อวิชชาปรุงแต่งสังขาร สังขารปรุงแต่งวิญญาณ วิญญาณปรุงแต่งนามรูป นามรูปปรุงแต่งสฬายตนะ สฬายตนะปรุงแต่งผัสสะ ผัสสะปรุงแต่งเวทนา เวทนาปรุงแต่งตัณหา ตัณหาปรุงแต่งอุปทาน อุปทานปรุงแต่งภพ ภพปรุงแต่งชาติ ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในชาติ และกำลังเดินไปสู่ชราและมรณะ
เราทุกคนถืออวิชชาเป็นรากเหง้าในการเกิด
ชีวิตที่กำลังหายใจอยู่ขณะนี้ จึงเป็นเพียงมายาภาพ
แม้จะรู้ว่าชีวิตนี้เป็นมายาภาพ กระนั้นฉันกลับยึดติดอะไรบางอย่าง

ฉันยึดติดอยู่กับความรัก ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ทั้งสี่อย่างไหลเวียนอยู่ในใจให้ฉันรู้สึกยึดมั่นถือมั่น และรู้ว่าตัวตนของฉันยังมีอยู่
ความรัก ความโลภก่อให้เกิดความรู้สึกรัก ผูกพัน ยึดติด อยากได้อยากมี ปรุงแต่งให้จิตหลงใหลในสิ่งที่น่ารักน่าใคร่
ความโกรธและความหลงก่อให้เกิดความรู้สึกเกลียดชัง โกรธแค้น ไม่อยากพบไม่อยากสัมผัสในสิ่งที่จิตปรุงแต่งว่าไม่น่ารักไม่น่าใคร่

23 ปีของการถืออวิชชาในการเกิด
ไม่ได้ทำให้ฉันหลีกหนีจากอวิชชาได้เลยแม้แต่น้อย
ตรงกันข้าม อวิชชากลับพอกพูนขึ้นทุกวินาที

วันเกิดของฉันในปีนี้ เป็นวันตายของหลาย ๆ คน
วันเกิดของฉันในปีนี้ อยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย ความโกรธเกลียด และการเข่นฆ่า
ฉันเคยก่นด่า หยามเหยียด รังเกียจคนบางกลุ่มในใจ
ฉันด่าว่าพวกเขาไร้การศึกษา ไม่มีปัญญาคิดได้เอง ชอบแต่จะสร้างความวุ่นวาย
ฉันด่าว่าพวกเขาโง่แสนโง่ที่หลงเชื่อคนระยำบางคนที่ชอบโกหกหน้าด้าน ๆ
ฉันมองเขาด้วยสายตาดูแคลน มองเขาอย่างหมาขี้เรื้อนหิวโซตัวหนึ่งที่คอยเลียแข้งเลียขาเจ้านายอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทั้งที่เจ้านายคอยโยนให้แต่เศษกระดูก
ฉันเชื่อว่าตัวเองฉลาดเพราะเป็นคนมีการศึกษา เชื่อว่าตัวเองเลือกเข้าข้างฝ่ายที่ถูกต้อง
แต่ฉันกลับหลงลืมไปว่า...
รากเหง้าในการเกิดของฉันคืออวิชชา
รากเหง้าในการเกิดของฉันคืออวิชชาเช่นเดียวกับพวกเขาทั้งหลาย
พวกเราทุกคนก็คือกลุ่มก้อนของอวิชชา ที่ต้องเวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏเช่นเดียวกัน

โศกศัลย์วันเกิดสำหรับปีนี้ เช่นเดียวกับทุกปี
และฉันก็ไม่รู้สึกดีใจ เช่นเดียวกับทุกปี
เพราะชีวิตนี้เป็นเพียงมายาภาพ
เพราะชีวิตนี้เกิดจากอวิชชา
แต่อย่างน้อย ฉันก็รู้สึกดีใจอยู่บ้าง
ที่วันเกิดในปีนี้...ฉันตระหนักรู้ว่าเราทุกคนล้วนเกิดมาจากอวิชชา
ทำให้ฉันเกลียดคนที่เคยเกลียดน้อยลง
แม้เพียงวันเดียวก็ยังดี