วันอังคารที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2560

ไม่เคยเอ่ยถาม


ระหว่างเสียเค้าไปเพราะเอ่ยปากถามความในใจ
กับเสียเค้าไปเพราะไม่เคยเอ่ยถามความในใจ
อย่างไหนเศร้ากว่ากันนะ...

วันพฤหัสบดีที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2560

ส่งเสด็จ


คิดจะไม่ร้องไห้ก็ได้ร้อง
ตัวสั่นน้ำตานองเต็มหน้า
ใจหายแม้ทำใจนานมา
แต่จะยืนด้วยสองขาก็สิ้นแรง

ปี่พาทย์เพลงน้ำตาโหมขับ
เมื่อดวงเดือนลาลับดับแสง
สิบทิศล้วนห่มดำตาก่ำแดง
ใจร้าวเกินแสร้งทำใจ

อยากฝืนยิ้มส่งเสด็จครั้งสุดท้าย
เป็นความหมายว่าลูกสู้ลูกอยู่ไหว
แต่ถึงคราวก็ครวญคร่ำร่ำอาลัย
ปิ้มปานดวงหทัยแหลกลาญ

๒๖ ตุลาคม ๒๕๖๐

วันศุกร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2560

เหมือนว่าฝนยังไม่จางจากวันนั้น


เหมือนว่าฝนยังไม่จางจากวันเก่า
วันที่ดวงใจเราแหลกสลาย
เมฆหมอกหม่นดำความเดียวดาย
ดวงดาวคือประกายของน้ำตา

ข่าวร้ายยังเหมือนข่าวของเมื่อวาน
ตัวสั่นแค่มองผ่านภาพข้างฝา
หนึ่งปีเหมือนนิรันดร์นานมา
แล้วอีกกี่ปีกว่าจะผ่านไป

ฤดูมรสุมความเศร้าโศก
จะห่มคลุมโลกถึงกัลป์ไหน
ท่ามกลางรอยน้ำตาความอาลัย
ความทรงจำกลางใจไม่ลาร้าง

มองพระเมรุมาศจะขาดใจ
ฝนน้ำตาก็รินไหลพรายพร่าง
หลับตาแต่หัวใจไม่ปล่อยวาง
เหมือนว่าฝนยังไม่จางจากวันนั้น

๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๐