"ขอบคุณนะที่เข้าใจ"
...
๏ ภูมิใจที่ได้เป็น "คนเข้าใจ"
แต่น้ำตาก็รินไหลเมื่อรู้ว่า-
"คนเข้าใจ" มิใช่คนในสายตา
คนที่เธอมองหาไม่ใช่เรา
๏ "คนเข้าใจ" นั้นมิใช่ "คนรู้ใจ"
"คนเข้าใจ" จึงเป็นได้แค่คนเหงา
เมื่อความรักเป็นเพียงฝันอันบางเบา
แล้วใครเล่าจะเข้าใจ "คนเข้าใจ"
๏ รู้ว่าเธอไม่พร้อมรับภาระหนัก
ภาระรักนั้นหนักล้นเกินทนไหว
ฉันรู้, ฉันเข้าใจ, เป็นเช่นไร
จึงถอยไกลไม่เหลือแม้แต่เพียงเงา
๏ เพราะเข้าใจจึงมิได้อยู่ข้างใจ
และมิเคยชิดใกล้อย่างใครเขา
"ขอบคุณนะที่นายเข้าใจเรา"
แล้วเธอเล่า? เธอเข้าใจฉันไหมเธอ ๚ะ๛
"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๙ มีนาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น