บันทึกเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม
3.00 น. ว่าจะเล่นเกมคลายเครียดก่อนนอน แต่ดันติดลมไปหน่อย จ๊าก! วันนี้รับเขียนสกู๊ปให้ TK park งานเริ่ม 12.30 น. เอาน่ายังตื่นสายได้
9.30 น. วันที่ 4 ธ.ค. นาฬิกาปลุกดัง ฮึ่ย... ขออีกครึ่ง ชม. น่านะ สิบโมงก็ยังทันถมเถ
10.30 น. สะดุ้งเฮือก! ตายละวา กะว่าจะทำกับข้าวกินก่อนไปซะหน่อย จะไปหาข้าวกินแถว TK ก็แพงฉิบ อืม... ไปเรือละกัน ครึ่ง ชม. ถึง ลุกขึ้นกรอกข้าวสารใส่หม้อ อาบน้ำรอ หม้อข้าวดีดปึ๊ง เปิดกระทะไฟฟ้า โยนหมูยอลงไปเสียงฉู่ฉ่า กลับสองสามที ตักข้าวใส่จานเหยาะซอส โปะหมูยอ ไหม้ไปนิดนึงแถมแห้งเพราะไม่ได้ใส่น้ำมัน แต่เอาน่ะพอกินได้ (คิดในใจว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาทำกับข้าวอร่อย ๆ ให้กิน เฮ้อ...)
11.20 น. หอบสังขารต้วมเตี้ยมมาอยู่ท่าเรือเรียบโร้ยย
11.30 น. เรือมาแล้ว เย้... แต่! ไปแล้ว อ้าว วิ่งฉิวไปเฉยเลย ท่ามกลางสายตางงเต๊กของผู้โดยสาร เอาไงดีวะ รอเรือเที่ยวต่อไปละกัน จะไปรถเมล์ตอนนี้ก็คงไม่ทัน
11.40 น. เรือมาอีกลำ แล้วก็ไปอีกลำ ฮ่วย มันอันหยังน่อ งานตูเริ่มเที่ยงครึ่ง ๆ ๆ นะเฟร้ยยยยย
11.50 น. เพิ่งเห็นป้ายเล็ก ๆ ตรงท่าเรือว่า "4 ธ.ค. เรืองดวิ่งจากท่าวัดศรีฯ - ประตูน้ำ ตั้งแต่เวลา 11.00 - 13.00"!
"@&%$+!%#!!!!"
สบถ ออกมาไม่เป็นคำพูด! ซวยล่ะ ไม่มีเรือจ้างพาไปถึงฝั่งฝันแล้ว จะไปพึ่งรถเมล์ก็รถติดแสรด จะขึ้นรถไฟฟ้าก็สงสัยว่าจะพาตัวเองไปขึ้นที่ท่าไหน ทางออกเดียวคือแท็กซี่!
12.00 น. ลักพาตัวเองจากท่าเรือมาอยู่ในแท็กซี่เรียบร้อย
12.10 น. ด่าแท็กซี่ในใจว่ามรึงพากรูมาติดแหง็กทำไม บอกว่าไปทางพระราม 9 ยังจะดื้อดึงพามาทางเพชรบุรี บอกรถไม่ติด ที่น่าเจ็บใจคือพอรถติดทีไร คุณพี่แท็กซี่ก็จะหยิบไอโฟนขึ้นมากดยิก ๆ ๆ หน็อย...
12.20 น. "พี่ครับ ผมขอแวะเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ ปวดฉี่มาก" รู้สึกเหมือนถูกกระทำชำเราทางจิตใจอย่างรุนแรง คุณมรึงพาผมมาติดแหง็กแล้วยังจะแวะฉี่อีก โฮกกกกกก!! แต่ตอนนั้นไม่อยู่ในสภาพจะต่อล้อต่อเถียงกับใคร ได้แต่พยักหน้าแบบไม่มองหน้าแท็กซี่ จะทำอะไรก็ทำซะ กรูผิดเองที่เลือกขึ้นคันนี้ (มาคิดทีหลังว่าเราน่าจะวิ่งออกไปโบกแท็กซี่คันอื่นดีกว่า ประหยัดเงินด้วย ฮา)
12.45 น. คุณพี่พาผมกระดึ๊บ ๆ มาถึงจนได้นะ
"ช่วยเลี้ยวเข้าไปส่งข้างใน..."
"ไม่ได้ครับ เลี้ยวเข้าไปแล้วออกมายาก"
ฮ่วย คุณพี่เป็นแท็กซี่หรือเป็นเจ้านายกรูฟระ! อาชีพบริการเขาทำกันแบบนี้เหรอครับพี่ ไอ้... เอาล่ะอย่าเพิ่งด่า เสียเวลาทำงานมามากแล้ว ปิดประตูโครม! จังหวะเดียวกับที่ปากสบถคำไม่สุภาพออกมา พร้อมกับสองขาที่วิ่งด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋า
12.46 น. คิดในใจว่าจะแก้ตัวกับพี่ฟ้ายังไงดีเรื่องมาสาย (ฮา)
12.50 น. ฉุดกระชากลากถูสังขารตัวเองมาจนถึง TK park แต่เอ๊ะ! ทำไมมันเงียบ ๆ พิกล เห็นพี่สต๊าฟเอาคียบอร์ดไฟฟ้ามาตั้งแล้วล่ะ แต่ทำไมดูใจเย็นเหลือเกิน พี่ฟ้าก็ไม่อยู่แถวนี้ซะด้วย
13.00 น. ชักไม่ได้การ หรือเขาจะจัดงานที่อื่น กำลังจะกดเบอร์หาพี่ฟ้า สายตาก็ไปป๊ะโปสเตอร์งาน "บทเพลงพระราชนิพนธ์ฯ" เริ่มงานเวลา 15.30 น. เอิ๊ก!
สรุปว่าวันนี้รีบมาแทบตาย ส่งสายตาพิฆาตขู่แท็กซี่ก็หลายหน เพื่อไปแอบงีบรอเวลาทำงานบนออฟฟิศ TK ฮ่วย...
*บันทึกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ก่อนจะไปทำงาน กรุณาโทรหาพี่เจ้าของงานก่อนนะจ๊ะ*
3.00 น. ว่าจะเล่นเกมคลายเครียดก่อนนอน แต่ดันติดลมไปหน่อย จ๊าก! วันนี้รับเขียนสกู๊ปให้ TK park งานเริ่ม 12.30 น. เอาน่ายังตื่นสายได้
9.30 น. วันที่ 4 ธ.ค. นาฬิกาปลุกดัง ฮึ่ย... ขออีกครึ่ง ชม. น่านะ สิบโมงก็ยังทันถมเถ
10.30 น. สะดุ้งเฮือก! ตายละวา กะว่าจะทำกับข้าวกินก่อนไปซะหน่อย จะไปหาข้าวกินแถว TK ก็แพงฉิบ อืม... ไปเรือละกัน ครึ่ง ชม. ถึง ลุกขึ้นกรอกข้าวสารใส่หม้อ อาบน้ำรอ หม้อข้าวดีดปึ๊ง เปิดกระทะไฟฟ้า โยนหมูยอลงไปเสียงฉู่ฉ่า กลับสองสามที ตักข้าวใส่จานเหยาะซอส โปะหมูยอ ไหม้ไปนิดนึงแถมแห้งเพราะไม่ได้ใส่น้ำมัน แต่เอาน่ะพอกินได้ (คิดในใจว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาทำกับข้าวอร่อย ๆ ให้กิน เฮ้อ...)
11.20 น. หอบสังขารต้วมเตี้ยมมาอยู่ท่าเรือเรียบโร้ยย
11.30 น. เรือมาแล้ว เย้... แต่! ไปแล้ว อ้าว วิ่งฉิวไปเฉยเลย ท่ามกลางสายตางงเต๊กของผู้โดยสาร เอาไงดีวะ รอเรือเที่ยวต่อไปละกัน จะไปรถเมล์ตอนนี้ก็คงไม่ทัน
11.40 น. เรือมาอีกลำ แล้วก็ไปอีกลำ ฮ่วย มันอันหยังน่อ งานตูเริ่มเที่ยงครึ่ง ๆ ๆ นะเฟร้ยยยยย
11.50 น. เพิ่งเห็นป้ายเล็ก ๆ ตรงท่าเรือว่า "4 ธ.ค. เรืองดวิ่งจากท่าวัดศรีฯ - ประตูน้ำ ตั้งแต่เวลา 11.00 - 13.00"!
"@&%$+!%#!!!!"
สบถ ออกมาไม่เป็นคำพูด! ซวยล่ะ ไม่มีเรือจ้างพาไปถึงฝั่งฝันแล้ว จะไปพึ่งรถเมล์ก็รถติดแสรด จะขึ้นรถไฟฟ้าก็สงสัยว่าจะพาตัวเองไปขึ้นที่ท่าไหน ทางออกเดียวคือแท็กซี่!
12.00 น. ลักพาตัวเองจากท่าเรือมาอยู่ในแท็กซี่เรียบร้อย
12.10 น. ด่าแท็กซี่ในใจว่ามรึงพากรูมาติดแหง็กทำไม บอกว่าไปทางพระราม 9 ยังจะดื้อดึงพามาทางเพชรบุรี บอกรถไม่ติด ที่น่าเจ็บใจคือพอรถติดทีไร คุณพี่แท็กซี่ก็จะหยิบไอโฟนขึ้นมากดยิก ๆ ๆ หน็อย...
12.20 น. "พี่ครับ ผมขอแวะเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ ปวดฉี่มาก" รู้สึกเหมือนถูกกระทำชำเราทางจิตใจอย่างรุนแรง คุณมรึงพาผมมาติดแหง็กแล้วยังจะแวะฉี่อีก โฮกกกกกก!! แต่ตอนนั้นไม่อยู่ในสภาพจะต่อล้อต่อเถียงกับใคร ได้แต่พยักหน้าแบบไม่มองหน้าแท็กซี่ จะทำอะไรก็ทำซะ กรูผิดเองที่เลือกขึ้นคันนี้ (มาคิดทีหลังว่าเราน่าจะวิ่งออกไปโบกแท็กซี่คันอื่นดีกว่า ประหยัดเงินด้วย ฮา)
12.45 น. คุณพี่พาผมกระดึ๊บ ๆ มาถึงจนได้นะ
"ช่วยเลี้ยวเข้าไปส่งข้างใน..."
"ไม่ได้ครับ เลี้ยวเข้าไปแล้วออกมายาก"
ฮ่วย คุณพี่เป็นแท็กซี่หรือเป็นเจ้านายกรูฟระ! อาชีพบริการเขาทำกันแบบนี้เหรอครับพี่ ไอ้... เอาล่ะอย่าเพิ่งด่า เสียเวลาทำงานมามากแล้ว ปิดประตูโครม! จังหวะเดียวกับที่ปากสบถคำไม่สุภาพออกมา พร้อมกับสองขาที่วิ่งด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋า
12.46 น. คิดในใจว่าจะแก้ตัวกับพี่ฟ้ายังไงดีเรื่องมาสาย (ฮา)
12.50 น. ฉุดกระชากลากถูสังขารตัวเองมาจนถึง TK park แต่เอ๊ะ! ทำไมมันเงียบ ๆ พิกล เห็นพี่สต๊าฟเอาคียบอร์ดไฟฟ้ามาตั้งแล้วล่ะ แต่ทำไมดูใจเย็นเหลือเกิน พี่ฟ้าก็ไม่อยู่แถวนี้ซะด้วย
13.00 น. ชักไม่ได้การ หรือเขาจะจัดงานที่อื่น กำลังจะกดเบอร์หาพี่ฟ้า สายตาก็ไปป๊ะโปสเตอร์งาน "บทเพลงพระราชนิพนธ์ฯ" เริ่มงานเวลา 15.30 น. เอิ๊ก!
สรุปว่าวันนี้รีบมาแทบตาย ส่งสายตาพิฆาตขู่แท็กซี่ก็หลายหน เพื่อไปแอบงีบรอเวลาทำงานบนออฟฟิศ TK ฮ่วย...
*บันทึกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ก่อนจะไปทำงาน กรุณาโทรหาพี่เจ้าของงานก่อนนะจ๊ะ*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น