๏ แล้วเพลง "เปราะบาง" ก็แว่วมา
และแล้วน้ำตาก็เริ่มไหล
ทั้งที่คิดว่าเข้มแข็งแล้วนะใจ
เหตุใดจึงร้องไห้ง่ายเพียงนี้
๏ ฉันคงเป็นคนอ่อนแอ
คนขี้แพ้ผู้อ่อนไหวไร้ศักดิ์ศรี
เสียใจก็ร้องไห้ทุกที
แล้วก็เขียนบทกวีปลอบใจตน
๏ เขียนถึงรักที่จากไปไม่หวนกลับ
เขียนถึงรักที่แตกดับใจสับสน
วกวน,วกวน,วกวน
อยู่กับใครบางคนที่คุ้นเคย
๏ เพียงคำไม่กี่คำคอยเข่นฆ่า
ความปวดร้าวจากแววตาที่ชาเฉย
เจ็บซ้ำซ้ำเกินทนไหวนะใจเอย
จะเฉยเมยให้ทรมานนานเท่าใด
๏ แล้วเพลง "เปราะบาง" ก็แว่วมา
และแล้วน้ำตาก็เริ่มไหล
เปราะบางเหลือเกินนะหัวใจ
เพียงเพราะใครที่ไม่มีแม้คำลา
"ร่องรอยจากคำไม่กี่คำยังทำให้ปวดร้าว แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่ายังทำให้มีน้ำตา
ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน ไม่รู้เมื่อไหร่จะเข้มแข็งพอ..."* ๚ะ๛
"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๒๑/๑๒/๒๕๕๓
*เพลง เปราะบาง ของ Bodyslam
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น