วันศุกร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ทัณฑ์เงียบ (จบ)

แล้วความเงียบก็รื้อทำลายตัวมันเอง
เพียงเพื่อทำให้ทัณฑ์เงียบงดงามกว่าเดิม

ที่นั่น, เขาฟังถ้อยคำอย่างตื่นเต้น, ราวกับเด็กน้อยพบของเล่นชิ้นใหม่แสนถูกใจ
เขาคิดว่านั่นเป็นถ้อยคำแรกที่เขาจะได้รับรู้
เมื่อฟังจบ, เขาจึงพบว่า นั่นคือถ้อยคำสุดท้ายที่เขาจะได้รับรู้

คำเพียงไม่กี่คำ
ได้เติมเต็มบทกวีให้สมบูรณ์นิรันดร์ด้วยความว่างเปล่า





๑๗/๑๒/๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น