วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ใยจึงมาสมานฉันท์ในวันนี้

๏ ใยจึงมาสมานฉันท์ในวันนี้
วันที่เลือดยังไม่หยุดไหล
วันที่น้ำตายังท่วมใจ
วันที่เลือดไทยยังท่วมแดน

๏ ใยจึงคิดสมานฉันท์วันนี้หนอ
ควรต้องรอให้มีศพสักหมื่นแสน
โหมกระพือให้คลุ้มคลั่งเถิดไฟแค้น
อัดแน่นลงในใจมนุษย์

๏ อย่าคิดสมานฉันท์กันดีกว่า
เมื่อทุกคนอยากเข่นฆ่าไม่สิ้นสุด
ปล่อยสันดานออกมาอย่ายื้อยุด
จนกว่าจะคิดหยุดประหารกัน

๏ ปรองดองอะไรนั่นฝันไปเถอะ
สันติภาพน่ะหรือ เฮอะ! เพียงภาพฝัน
ประวัติศาสตร์ของผองเราคือโรมรัน
การเข่นฆ่านั้นเที่ยงธรรม

๏ ผู้ชนะนั้นหรือคือเหนือกว่า
ผู้แพ้ย่อมด้อยค่าราคาต่ำ
ผิดถูกดีเลวขาวดำ
แท้เป็นเพียงวาทกรรมอำพรางตน

๏ เมื่อเราล้วนเกิดจากอวิชชา
คือไม่ควรเกิดมาตั้งแต่ต้น
เมื่ออำนาจเสือกมีค่ากว่าชีพคน
เถิด! เชิญฆ่าให้ศพล้นจนพอใจ

๏ จงรบกันให้ชนะอย่าละลด
หรือจนกว่าจะตายหมดก่อนดีไหม
แล้วค่อยร่ำน้ำตาอาลัย
ถึงทุกคนที่จากไปไม่หวนคืน
...
แด่... ทุกคนที่จากไปไม่หวนคืน ๚ะ๛


วุฒินันท์ ชัยศรี
๒๓/๑๑/๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น