วันอังคารที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เรื่องของคนรักชาติ

๏ ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร
ความผิดของความผิดคือถูกต้อง
ใครจะสนความชอบธรรมตามทำนอง
มันต้องไหลตามครรลองของการเมือง

๏ ผลประโยชน์เมื่อสุกงอมก็พูดง่าย
ไม่สนหรอกจะขวาซ้ายหรือแดงเหลือง
น้ำลายเคยพ่นไปก็เปล่าเปลือง
ลืมคนเคยขุ่นเคือง, เรื่องชิว-ชิว

๏ ใครจะรบก็รบไปใครจะสน
ตายล้านคนก็ยิ่งดีเรื่องขี้ประติ๋ว
ระเบิดลงคนร่ำไห้ไปตามคิว
(แค่อย่าปลิวลงบ้านฉันแค่นั้นพอ)

๏ แล้วสงครามก็เริ่มตามการกำกับ
หลังรับทรัพย์เข้ากระเป๋าเอาละพ่อ
เอ้าพี่น้องรวมพลังอย่ารั้งรอ
อย่าเพิ่งท้อแม้ไทยตายไปหลายคน

๏ ถึงใครจะไร้บ้านก็ช่างมัน
ใครจะนอนหนาวสั่นก็อย่าสน
เสียดินแดนมันเจ็บนะใครจะทน
เรามันคนรักชาติ (ปาดน้ำลาย)

๏ รวมพลังกู้ชาติไทย (ยังไม่ล่ม)
มาร่วมจมนาวาไทยให้ฉิบหาย
เผื่อฟลุกมีเก้าอี้ว่างนั่งสบาย
แร้งกระหายในอำนาจปราดเข้าทึ้ง

๏ เอ้า! ได้ทีก็ขอเชิญเดินเกมรุก
ถ้าหมดมุกก็ถอยไปใจไม่ถึง
(แต่อย่าเผลอพลาดมาเชียวนะมึง
เดี๋ยวรถถังจะทะลึ่งมายึดเมือง!) ๚ะ๛


วุฒินันท์ ชัยศรี
๐๘/๐๒/๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น