:: พื้นที่รวบรวมงานเขียนเก็บเล็กผสมน้อยเป็นไทม์แมชชีนความรู้สึกของวันวาน ::
วันอาทิตย์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
วันนี้ "ผี" และ "ผม" จมลงหลุม!
๏ ความแน่นอนก็คือความไม่แน่นอน
ลูกบอลลูกกลมกลมก็กลมกลิ้ง
จะนำอยู่กี่ลูกก็ถูกยิง
แล้วความจริงก็ไล่ล่าจนปราชัย
๏ ดูซิ! สถิติหรูผู้ไร้พ่าย
แล้วก็แพ้ง่ายง่ายฉิบหายไหม
เปลี่ยนสโคลล์ลงคุมเกมยังห่างไกล
แล้วทีมบ๊วยก็ดีใจได้ล้มแชมป์!
๏ (มันอะไรกันนักหนานะวันนี้
ปืนนำตั้งสี่แค่แบ่งแต้ม)
พรุ่งนี้คงไม่พ้นโดนเหน็บแนม
"อุ้ย ทีมแชมป์ แพ้ทีมบ๊วย เล่นห่วยจัง"
๏ ไอ้เรื่องเหน็บให้เจ็บท้อพอทนได้
ถึงทีใครก็ทีใครดีใจมั่ง
แต่ที่ทนไม่ไหวมัน "หลายตังค์"
เกจิดังเซียนบอลเด็ดเสร็จทุกราย
๏ หมดตูดถึงหูรูดสะอาดเรี่ยม
เจ้าหนี้ทวงยังทำเหนียมไม่ยอมจ่าย
กระเป๋าตังค์ช่างปลอดโปร่งโล่งสบาย
เงินบินหายลาลับไม่กลับมา
๏ ผีแดงถูกหมาป่าถองเป็นของหวาน
เจ้าของโต๊ะก็หน้าบานกันถ้วนหน้า
ส่วนฉันเหลือแต่ตัวกับน้ำตา
หยิบมาม่ามาต้มกินจนสิ้นเดือน ๚ะ๛
๐๖/๐๒/๒๕๕๔
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น