ที่เดิม

๏ แล้วเราก็กลับไปที่เดิม
วันแรกที่เราเริ่มรู้จัก
วันที่เธอยิ้มอายก่อนทายทัก
และวันแรกที่เผลอรักหมดใจ

๏ วันที่มองห่างห่างอยู่อย่างนั้น
วันที่แค่คิดฝันก็หวั่นไหว
วันที่มองฟ้ากว้างไกลแสนไกล
กลับเห็นรอยยิ้มใครอยู่ใกล้ตา

๏ ไม่เคยคิดว่าจะรู้จัก
ทำได้แค่แอบรักและหลบหน้า
แต่แล้วพรหมลิขิตก็ขีดมา
เพื่อนำพาให้รู้จักและรักกัน

๏ แม้วันนี้จะเหลือแค่ความอ้างว้าง
แม้ทุกอย่างจางหายคล้ายภาพฝัน
แต่เธอก็จะเป็นคนสำคัญ
อยู่ในใจฉันตลอดไป

๏ แล้วฉันก็กลับมาที่เดิม
กลับมาเริ่มเรียนรู้รักครั้งใหม่
กลับมาลบล้างรอยแผลใจ
และกลับมาร้องไห้... เพียงลำพัง ๚ะ๛


"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๑๔/๐๒/๒๕๕๔