ธันวาคม, ครุ่นคำนึง
ถึงใครคนหนึ่งท่ามกลางละอองหิมะ
อากาศหนาวเหน็บเมื่ออายุยี่สิบห้า
ทำให้ฉันกลัว---
I just wish that i didnt feel like there was something I missed,
I take back all the things I said to make you feel like that
แว่วเพลงโปรดของเธอในลมหนาว
ขณะอยู่ท่ามกลางเทศกาลคริสต์มาส
เธอสงสัยในท่าทีแปลกประหลาดของฉัน
ได้แต่ยิ้มให้โดยไม่มีคำตอบ
สองมือของฉันอ่อนแรงเกินจะเหนี่ยวรั้ง
I give you away and heal my pain.
ธันวาคม, ครุ่นคำนึง
ถึงใครคนหนึ่งท่ามกลางละอองหิมะ
มีเพียงรอยเท้าเดียวดายของฉัน
ออกตามหาใครสักคนไปจนสุดขอบฟ้า
๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น