๏ กลับคืนขุมนรกชื่อเมืองหลวง
คืนสู่ห้วงการจมปลักอัปลักษณ์สมัย
แม้อากาศยังแขวนป้าย-ขายเท่าไร
อวลไออันอบอ้าวร้าววิญญาณ์
๏ แสงแดดร้อนแรงใช่แสงแดด
คือแสงแผดเพลิงผลาญเพื่อเข่นฆ่า
หยาดเหงื่อก็หยดหยาดเพียงมายา
แท้ซุกซ่อนหยาดน้ำตาเหนื่อยล้าใจ
๏ โอ้ละหนอเจ้านกน้อยในกรงสนิม
เจ้าอดมากกว่าอิ่มหรือมิใช่
ยอมเขาผู้ขู่เข็ญเพื่อใคร
จะฝืนยิ้มนานแค่ไหนในกรงนี้
๏ ยินดีต้อนรับกลับสู่เมือง
เป็นฟันเฟืองเครื่องจักรสิ้นศักดิ์ศรี
ซื้อความสุขจอมปลอมประโลมฤดี
คือซากผีรับเงินเดือน, ลืมเลือนชีวิต! ๚ะ๛
วุฒินันท์ ชัยศรี
๑๖ ธ.ค. ๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น