๏ มาเล่นเรือโล้คลื่นกลางเมืองกรุง
พวยพุ่งคลื่นดำสีคล้ำเขียว
มาเริงร่าท้าลมระทมเทียว
โชยกลิ่นเหม็นเปรี้ยวห่อเหี่ยวนัก
๏ เป็นความสุขแท้เทอญเชอญลองเล่น
น้ำเหม็นซัดหน้าอาการหนัก
หอมกลิ่นน้ำเต็มหน้ามิพาพัก
แล้วคุณจะหลงรักการนั่งเรือ
๏ เรือแสนแสบแสบแสนแม้นลองนั่ง
ประเดประดังคลื่นความสุขอยู่ทุกเมื่อ
แบคทีเรียแปดหมื่นอย่างไม่จางเจือ
เหลือเชื้อโรคชนิดใดยังไม่กลืน!
๏ โอ้คุณภาพแห่งชีวิตน่าอิจฉา
อยู่เมืองฟ้าเมืองสวรรค์มันสดชื่น
ล่องเรือหฤหรรษ์ทุกวันคืน
แสนแสบแสบแสนสะอื้นเริงรื่นระทม ๚ะ๛
วุฒินันท์ ชัยศรี
17 ธ.ค. 55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น