วันเสาร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2553

หน้ากาก

สวมใส่ใบหน้าแปลกปลอมเพื่อทุกคนยอมรับ
แม้หนาหนักก็เต็มใจสวม
อีกไม่นานคงได้ถอดออก

ใบหน้าปลอมแน่นสนิท
คนดูนิยมชมชอบ
หน้ากากฝังรากลงหัวใจช้า ๆ
แปลกปลอมแต่จำเป็น
หัวใจหยั่งรู้และปฏิเสธสิ้น
สองมือกลับกดหน้ากากแนบแน่นบนใบหน้า

หลอกลวงคนทั้งโลก
แต่หลอกตัวเองไม่ได้เลยสักวินาที
อึดอัดไม่มีทางออก
ตีสองหน้าเพื่อเอาตัวรอด
วันแล้ววันเล่า
ความจริงอยู่ตรงหน้าแต่ไม่กล้าเอื้อมมือออกไป
แทนที่ความจริงด้วยการหลอกลวง
คนทั้งโลกต่างปรบมือชื่นชม ยิ้มรับชื่นบาน
แต่ทุกคำชมกรีดหัวใจไม่เหลือชิ้นดี

ถอดหน้ากากคือแผลฉกรรจ์บนใบหน้า
แต่ผลคือไม่ต้องแบกหน้ากากหนาหนัก
หัวใจไม่กล้าพอแม้แต่จะออกแรงดึง
ได้แต่ปล่อยให้ฝังรากลึกบนใบหน้า
สุดท้ายติดแน่นกว่าเดิม
ดึงออกคือแผลหนักหนากว่าเดิม

ลังเลถดถอยเป็นถอดใจ
ความกล้าถูกกัดกร่อนจนไม่เหลือ
ปล่อยชีวิตตามยถากรรม
หน้ากากติดแน่นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
รับอวัยวะแปลกปลอมบนใบหน้าอย่างเต็มใจ
ตีสองหน้าคือปกติชีวิต
ยิ้มรับคำชมเมื่อการแสดงจบลง

โค้งคำนับ
เสียงผู้ชมปรบมือเพื่อใคร?


๓๐/๑๐/๒๕๕๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น