จุดต่ำสุดของสมุดอยู่ที่ 0.26 บาท ไม่เหลือกระทั่งค่ารถกลับไปตายรังที่บ้าน ต้องยอมเสียฟอร์มยื้มเงินพี่ชายบ้างเป็นครั้งคราว ส่วนจุดสูงสุดของบัญชีขณะนั้นไม่เกินสองหมื่น เว้นแต่เวลาถูกหวยรางวัลวรรณกรรมซึ่งนานน๊านทีจะได้กะเค้ามั่ง
สมุดบัญชีเล่มนี้เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ทางการเงินช่วงที่ชีวิตขัดสนและดิ้นรนที่สุด แต่สิ่งที่สมุดไม่ได้บันทึกไว้คือเป็นช่วงที่ได้เขียนงานที่ทำให้ตัวเองรู้สึกพอใจอยู่หลายชิ้นเหมือนกันนะ (ความแร้นแค้นเป็นแรงผลักดันอันดีเยี่ยมในการสร้างสรรค์งานนะครับแหม่)
แหมเขียนเหมือนตอนนี้รวยแล้วเลยนะ 555 จริงๆ แล้วคือยังขัดสนและดิ้นรนเหมือนเดิม แค่อาจจะน้อยลงกว่าตอนนั้นนิดนึง
๔ ก.ค. ๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น