นี่คืออ้อมกอดคุณที่กอดฉัน
เหมือนที่เคยกอดใครหลายร้อยพัน
กอดนุ่มนวลชวนฝัน, ฉันไม่ลืม
๏ รู้ว่าคุณมีใครใครไว้ให้กอด
พร่ำพรอดกอดไว้ให้ใจปลื้ม
ส่วนตัวฉันไม่มีสิทธิ์แม้คิดยืม
ดูดดื่มอ้อมกอดคุณยามคร่ำครวญ
๏ เหมือนแมลงตัวนิดติดกับดัก
คุณเอารักมาถักใยให้ถี่ถ้วน
ความสัมพันธ์กลายเป็นพิษติดโซ่ต
อยู่ในความนุ่มนวลของน้ำตา
๏ ยอมเป็นเหยื่อในหลายร้อยหลายพัน
เพียงเพื่อวันนี้จะมีค่า
ได้สัมผัสกอดคุณอุ่นวิญญาณ์
ก่อนคว้าความว่างเปล่าปวดร้าวใจ
๏ ไม่มีแล้วใยแมงมุมอันนุ่มนวล
แล้วเหยื่อรักก็คร่ำครวญหวนไห้
คุณสูบรักหมดแล้วก็จากไป
เหลือไว้เพียงซากร่างร้างวิญญาณ
---
ก่อนที่คุณจะหมดรักแล้วจากไป
โปรดใช้ความเมตตาฆ่าฉันที ๚ะ๛
"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๑๗ ก.ค. ๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น