I can't fall back, I came too far
Hold myself up and love my scars
Let the bells ring wherever they are
Cause I was there saying...
In these promises broken, deep below
Each word gets lost in the echo
So one last lie, I can see through
This time I finally let you... Go...
ฉันมาไกลเกินกว่าจะหวนกลับ
จำต้องรับบาดแผลความแพ้พ่าย
ตะโกนก้องกว่าจะสิ้นเสียงสุดท้าย
แม้ความหมายจะไม่มีจากนี้ไป
เพราะทุกคำสัญญานั้นอาสัตย์
ปรากฏชัดทุกภาพลวงเกินรับไหว
แว่วเสียงล่มสลายทั้งกายใจ
สะท้อนก้องในซากวิญญาณ์ ฯ
๕ ตุลาคม ๒๕๕๕
แด่ค่ำคืนแห่งการล่มสลายทางจิตวิญญาณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น