๏ เขาว่าคนน่ารักมักใจร้าย
ฉันฟังแล้วใจหาย-ตายล่ะนี่!
ใจเธอคงร้ายนักนะคนดี
เพราะน่ารักเหลือที่จะเอ่ยคำ
๏ อย่ามาแกล้งยิ้มใสให้ฉันนะ
ฉันรู้น่ะจะหลอกใจให้ถลำ
ตาหวานหวานอย่ามามองจ้องประจำ
คงเก็บงำคมมีดไว้กรีดใจ
๏ อย่ามาทำหัวเราะร่าพาโลกยิ้ม
ทำตาพริ้มชวนฝัน, ฉันหวั่นไหว
ยิ่งมองเธอยิ่งเผลอรักหนักฤทัย
เผลอเมื่อไรใจขาดตาย! เธอร้ายนัก!
๏ เพราะว่าคนน่ารักมักใจร้าย
ใจหล่นหายเมื่อไหร่ได้อกหัก
แน่ะ! เธอยิ้มเอียงอายมาทายทัก
โอ้ย! เผลอรักคนใจร้าย-พ่ายใจแล้ว! ๚ะ๛
"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๖ เมษายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น