วันพุธที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2552

บทสนทนาของชายหนุ่มเสื้อสีเทากับสุนัขสีขาว

สุนัข : เจ้านาย...
ชายหนุ่ม : อะไร
สุนัข : เมื่อไหร่เราจะกลับถึงบ้าน
ชายหนุ่ม : ไม่นานหรอก เดี๋ยวม็อบก็คงเลิก
สุนัข : เจ้านาย...
ชายหนุ่ม : อะไรอีก
สุนัข : ม็อบคืออะไร ม็อบคือคนที่มาชุมนุมกันเยอะ ๆ บนถนนนะหรือ
ชายหนุ่ม : ใช่
สุนัข : พวกเขามาชุมนุมกันทำไมหรือเจ้านาย มีเทศกาลรื่นเริงหรือ
ชายหนุ่ม : พวกเขามาชุมนุมกันเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง
สุนัข : จุดประสงค์อะไรหรือเจ้านาย ทำไมพวกเขาไม่ยอมกลับบ้านกันเสียที
ชายหนุ่ม : พวกเขายอมเสียสละออกมาจากบ้าน เพื่อทำให้ประเทศชาติดีขึ้น
สุนัข : ประเทศชาติดีขึ้นคืออย่างไรหรือเจ้านาย
ชายหนุ่ม : คือทุกคนมีความเสมอภาคเท่าเทียมกัน ประเทศชาติสุขสงบเรียบร้อย
สุนัข : ทุกคนเสมอภาคเท่าเทียมกัน ประเทศชาติสุขสงบเรียบร้อยแล้วยังไงล่ะเจ้านาย
ชายหนุ่ม : ทุกคนก็จะมีความสุข กลับบ้านไปมีข้าวกินอิ่ม นอนหลับสบาย
สุนัข : บ้านของพวกเขาไม่มีข้าวให้กินอิ่ม นอนหลับไม่สบายหรือเจ้านาย
ชายหนุ่ม : บ้านของพวกเขามี แต่บ้านของคนอื่นอีกค่อนประเทศไม่มี
สุนัข : แล้วทำไมพวกเขาไม่เชิญคนที่ไม่มีข้าวกินมากินข้าวที่บ้านพวกเขาล่ะเจ้านาย
ชายหนุ่ม : ทำแบบนั้นก็คงทำได้แค่วันสองวัน มันเป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ถาวร จะแก้ปัญหาอย่างถาวรต้องเปลี่ยนแปลงประเทศชาติ
สุนัข : ก็ให้คนที่ไม่มีข้าวกินมากินข้าวที่บ้านพวกเขาทุกวันสิเจ้านาย
ชายหนุ่ม : ฉันพูดไปแกก็ไม่เข้าใจหรอก...
สุนัข : ทำไมพวกเขาต้องใส่เสื้อสองสี
ชายหนุ่ม : พวกเขามีสองฝ่าย จึงต้องใส่สองสี
สุนัข : เจ้านายทำไมไม่ใส่เสื้อสีเดียวกับพวกเขา
ชายหนุ่ม : ฉันไม่ได้อยู่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด
สุนัข : เจ้านายเลือกใส่สักสีสิ เผื่อพวกเขาจะเปิดทางให้ ผมอยากกลับบ้านเต็มทน
ชายหนุ่ม : ใส่สีหนึ่ง อีกสีหนึ่งก็ปิดทางไว้อยู่ดี
สุนัข : ดีกว่าไปไหนไม่ได้อย่างนี้
ชายหนุ่ม : การเลือกใส่เสื้อสีอื่นไม่ใช่เรื่องง่าย
สุนัข : แค่ถอดเสื้อแล้วสวมใหม่เท่านั้นเอง
ชายหนุ่ม : มันมีอะไรที่ต้องคิดให้ลึกซึ้งมากกว่านั้น
สุนัข : อะไรล่ะเจ้านาย
ชายหนุ่ม : อุดมการณ์ ความถูกต้อง
สุนัข : อุดมการณ์ ความถูกต้องคืออะไร ทั้งสองฝ่ายก็ยอมเสียสละออกมาจากบ้าน เพื่อทำให้ประเทศชาติดีขึ้นไม่ใช่หรือ
ชายหนุ่ม : ฉันพูดไปแกก็ไม่เข้าใจหรอก...
สุนัข : เจ้านาย...
ชายหนุ่ม : อะไร
สุนัข : เราจะอยู่ที่นี่อีกนานไหม
ชายหนุ่ม : จนกว่าทุกอย่างจะสงบเรียบร้อย
สุนัข : ผมอยากกลับบ้านแล้ว
ชายหนุ่ม : รออีกนิดเถอะ อีกไม่นาน
สุนัข : เจ้านาย...
ชายหนุ่ม : อะไรอีกเล่า
สุนัข : ทำไมเจ้านายถึงใส่เสื้อสีเทา
ชายหนุ่ม : แกไม่ต้องรู้ แกคงไม่เข้าใจหรอก...แกมันก็แค่สุนัข!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น