ขึ้นหัวเรื่องมาก็ชวนงงเสียแล้ว เรื่องก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ พอดีมีเพื่อนส่ง FWD Mail มา บอกว่ามีโครงการ Poem for King คือแต่งกลอนถวายในหลวง พอคลิกดู เฮ้ยย... เพื่อนพ้องพี่น้องป้า ๆ ลุง ๆ ในวงการแต่งไปหมดแล้วนี่หว่า ยาวไปแล้วหกเจ็ดหน้า ไอ้ผมก็เลยอยากแต่งบ้าง อืมมม คนก่อนลงท้ายด้วยสระไอ ลุยเลยละกัน แบบหรู ๆ
จอมกษัตริย์วัฒนาประชาราษฎร์
ร่มฉัตรชาติเชวงสฤษดิ์พิสิฐสมัย
ธ คุ้มเกล้าจิรกาลผ่านภพไผท
อุโฆษไกรเกริกเกียรติกฤดาการ
พอกำลังจะกดส่ง อ่านดูอีกที มันหรูไปหน่อยแฮะ แล้วก็อีกอย่างดูแหล ๆ ไปหน่อย 55 ผมเองก็ไม่ชอบมากนักกับกลอนแนวอาเศียรวาทหรู ๆ (แต่ทำเวอร์ประจำเวลามีงาน) ไหน ๆ ก็ไม่ได้แต่งอ่านในงานแบบว่าถวายบังคมอะไรทำนองนี้ เลยคิดว่า ขอแบบแต่งง่าย ๆ แต่ดูจริงใจ ๆ ดีกว่า เลยเปลี่ยนเป็น
เก็บดอกความรักสมัครสมาน
เสกสนธิ์กลกานท์แห่งกาลสมัย
เป็นด้ายทิพย์ร้อยรักรวมหัวใจ
ต่างมาลัยถวายพระองค์ทรงพระเจริญ
อ่า... ดูง่าย ๆ และจริงใจขึ้นเยอะ กดอัพปุ๊บ รอไปวันหนึ่ง กลอนได้ขึ้นแล้ว แต่ว่า...
เก็บดอกความรักสมัครสมาน
เสกสรรค์อนันตกานต์แห่งสมัย
เป็นด้ายทิพย์ร้อยรักรวมหัวใจ
ต่างมาลัยถวายพระองค์ทรงพระเจริญ
นั่นมันอะไรก๊านนน แล้วจะแปลวรรคนั้นว่าอาร๊ายยยย
คือก็เข้าใจครับว่า "สนธิ์" เนี่ยมันไม่มีในพจนานุกรม ก็กระผมแผลงมาจาก "สนธิ" งายคร้าบ ที่แปลว่า "รวมให้กลมกลืน" คือจะแปลวรรคนั้นว่า เอาฉันทลักษณ์แห่งกาลสมัย (ก็กลอนไง) มาร้อยเรียงหัวใจเป็นมาลัย อะไรทำนองนี้ แล้ว "กานท์" เนี่ย ไม่ได้เขียนผิดจากคำว่า "กานต์" ที่แปลว่าที่รัก แต่เป็นคำเรียกกลอนในสมัยก่อน เช่นในยวนพ่ายโคลงดั้น "สารสยามภาคพร้อง กลกานท นี้ฤๅ" แล้วก็... จะตัด "กาล" อีกคำออกทำไมเนี่ย เข้าใจอะนะว่าติดสัมผัสแบบสุนทรภู่ที่ไม่ให้สัมผัสซ้ำ แต่ทำไม ร.๒ ถึงทรงพระราชนิพนธ์วรรคที่ว่า "จำปีเอ๋ยกี่ปีจะมาพบ" ได้เล่า ของอย่างนี้มันอยู่ที่จังหวะคำมิใช่หรือ?
โอ... ขึ้นชื่อพร้อมกลอนที่กระผมม่ายด้ายแต่ง (วรรคนั้น) เยย จะแปลว่าอะไร คนที่ขึ้นชื่อว่าแต่งเองยังไม่เข้าใจเลย
แต่ก็เอาวะ งานพระราชกุศล เอาไรมาก โวยวายมากเด๋วจะเป็นอกุศลไปแทน อีกอย่าง เผลอ ๆ คนแก้จะเป็นครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพรักน่ะซี แล้วจะหาว่าผมทำเป็นรู้นั่นรู้นี่ ไม่มีสัมมาคาราเต้ เอ้ย คารวะ เลยขอแอบมาโวยวายในบล็อกแทนละกัน รู้แค่ให้ "ใจ" ไปแล้ว ส่วนมันจะแปรเปลี่ยนเป็นอะไร ก็แล้วแต่เนอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น