หากหลงรักคนไม่ควรจะหลงรัก
ก็เหมือนเราอกหักแล้วครึ่งหนึ่ง
แต่ยิ่งหักใจห้ามความคำนึง
อกอีกครึ่งย่อมหักลงต้องปลงใจ
อกฉันแหลกร้าวแล้วเมื่อแรกรัก
แรกรู้จักแรกสบตาพาหวั่นไหว
ทั้งที่รู้ทั้งรู้เธอมีใคร
ดวงฤทัยจึงร้าวหนักไม่รักดี
ยิ่งเลิกคิดถึงเธอยิ่งเผลอคิด
ยิ่งหนียิ่งตามติดเกินหลบหนี
ยิ่งตัดรักรักยิ่งล้นท่วมท้นทวี
ใจดวงนี้ยังเพ้อพร่ำคอยรำพัน
หลับตายังเห็นภาพเธอเต็มตา
แม้ตื่นมายังละเมอเหมือนภาพฝัน
หากว่าเธอถือโทษโปรดลงทัณฑ์
ช่วยฆ่าฉันด้วยรอยยิ้มพิมพ์ฤทัย
เพราะหลงรักคนไม่ควรจะหลงรัก
อกจึงแหลกร้าวหนักกว่าครั้งไหน
หากสงสารคนจวนเจียนจะสิ้นใจ
โปรดใช้ความเมตตาฆ่าฉันที
...
หากเธอมีเมตตามากกว่าใคร
โปรดขยี้เศษซากใจในมือเธอ
๕ ก.พ. ๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น