เจ็ดปีที่ผันผ่านไม่นานนัก
เธอจำห้วงความรักได้หรือไม่
เมื่อตะวันค่อยเคลื่อนเลือนหายไป
เราอยู่ ณ หนใดในโลกนี้
เมื่อบ่มความรักจนสุกงอม
ใจก็พร้อมจะเผยใจไม่หลีกหนี
ไม่โทษดาวโทษเดือนเหมือนทุกที
โทษก็แต่ดวงฤดีที่เผยรัก
ใบไม้ร่วงหล่นลงกี่ใบ
เธอยังจำได้ไหมใจประจักษ์
วันนั้นลมรำเพยมาเชยชัก
คำแน่นหนักยังแว่วไหวไม่รู้วาย
รอยยิ้มรอยนั้นในฝันนี้
ตราตรึงดวงฤดีมิเลือนหาย
ความสัมพันธ์ซับซ้อนค่อนผ่อนคลาย
เหลือเพียงความหมายของหัวใจ
เจ็ดปีที่ผันผ่านอาจนานนัก
เธอลืมห้วงความรักแล้วหรือไม่
เจ็ดปีที่ผันผ่านอาจนานไป
เหลือเพียงใครคนหนึ่งซึ่งไม่ลืม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น