๏ อย่ามาทำจิ้มลิ้มยิ้มแบบนี้
ยิ้มแบบที่ใจฉันต้องหวั่นไหว
รอยยิ้มเบิกบานหวานเกินใคร
ยิ้มหวานหวานพาลให้ใจหลงไม่จำ
๏ อย่ามาปั้นหน้าตาดูน่ารัก
ใจฉันรับภาระหนักชักไม่ขำ
จะให้บอกอีกกี่ครั้งฟังกี่คำ
ภาพยิ้มเธอมันฉายซ้ำทุกค่ำคืน
๏ ผีหลอกยังหาพระมาแขวนได้
แต่ภาพยิ้มแสนสดใสใครจะฝืน
หักห้ามใจ, ใจก็ช้ำทนกล้ำกลืน
จะหลับตื่นหรือลืมตาก็มาเยือน
๏ อุตส่าห์ทำไม่สนใจ- ไม่สนแล้ว
แต่ตาแป๋วและยิ้มใสใครจะเหมือน
แน่ะ! ยังยิ้ม- แล้วเมื่อไหร่จะลืมเลือน
ต้องให้เตือนอีกกี่ครั้งถึงฟังกัน
๏ ขอสักที, ขอเถอะ, ฉันไหว้ล่ะ
ฉันขอนะ, อย่ายิ้มนวลให้ชวนฝัน
แค่นี้ใจก็ทุรนทนทุกวัน
อย่าเฆี่ยนมันด้วยยิ้มร่าน่ารักเอย ๚ะ๛
"หนุ่มอักษร... นอนตื่นสาย"
๒๕/๑๑/๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น