หัวใจเหมือนม้าพยศ สมองเหมือนสารถี
เมื่อก่อนก็ยังดีดี สารถีพอคุมได้
แต่หลังจากพบเธอ ไม่รู้เป็นอะไร
เจ้าม้าเหมือนมีแรงใจ อยากพุ่งไปหาเจ้าของใหม่เสียอย่างนั้น
สารถีปราบพยศพัลวัน เมื่อไรมันจะหมดแรง
วอนเธออย่าแกล้งยิ้มให้
นึกถึงรอยยิ้มตาหยีทีไร ม้าพยศก็ดิ้นใหญ่
เหมือนว่าอยากไปจุมพิตเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น