รู้ว่าไกลแสนไกลเกินไขว่คว้า
แต่จะหลบสายตาก็ไม่ได้
รู้ว่าห่างเกินห้วงความห่วงใย
แต่หัวใจก็เพรียกหาแววตานั้น
หากว่าสิ้นลมหายใจ
แล้วลืมเธอได้ดังใจฝัน
จะหลั่งเลือดเชือดคอโดยพลัน
เพื่อให้ลืมคืนวันอันเปล่าดาย
แต่แม้จะสิ้นใจก็ไม่ลืม
ภาพคนเคยปลื้มฤๅลืมง่าย
เร้ารึงในฤทัยไม่รู้วาย
ต่อให้ตายก็ตรึงตราวิญญาณ์นี้
ความรักจากชาติก่อนถึงชาติหน้า
อยู่ในร่างสังขาร์หรือซากผี
มีลมหายใจหรือไม่มี
ก็รักเธอคนดีชั่วนิรันดร์
ทั้งที่ไกลแสนไกลเกินไขว่คว้า
ใจก็ดื้อเกินกว่าจะหยุดฝัน
ฟังสิฟัง, เสียงหัวใจเฝ้าจำนรรจ์
มันพร่ำแต่คำรัก-ฉันรักเธอ
๙ พ.ค. ๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น