ไยจึงเอ่ยคำรักอย่างง่ายง่าย
หรือรักไร้ความหมายเมื่อเอื้อนเอ่ย
รู้สึกจากใจหรือไม่เคย
ใจเต้นแรงหรือชาเฉยเมื่อเอ่ยมา
กี่หมื่นแสนความคำนึงจึงเรียกรัก
กว่าข้ามพ้นคนรู้จักนานหนักหนา
บ่มหัวใจข้ามผ่านกาลเวลา
จึงได้รักอันมีค่ามาครอบครอง
คำว่ารัก, เธอเอื้อนเอ่ยเผยเพียงฉัน
หรือแบ่งคำนั้นออกเป็นสอง
ฤๅอ้อมกอดชิดใกล้เคยได้ตระกอง
เป็นละอองภาพฝันลวงตา
เมื่อเธอเอ่ยคำรักอย่างง่ายง่าย
จึงมีรักมากมายไม่ซ้ำหน้า
ฉันก็แค่คนหนึ่งซึ่งผ่านมา
เธอเบื่อแล้วก็เอ่ยลาไม่อาลัย
คำว่ารัก, เธอเอื้อนเอ่ย-ไม่เคยจำ
แต่บางคนยังเจ็บช้ำร่ำไห้
ขอโทษที่ยังรักยังฝังใจ
เพราะอ่อนแอเกินไป, ไม่กล้าลืม
๘ เม.ย. ๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น