:: พื้นที่รวบรวมงานเขียนเก็บเล็กผสมน้อยเป็นไทม์แมชชีนความรู้สึกของวันวาน ::
วันพฤหัสบดีที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2558
กลางทาง
กลางทางนั้นมืดมิดเหน็บหนาว
ฉันทนก้าวแม้ความหวังยังเลือนพร่า
แต่หากเราจูงมือทั้งน้ำตา
คงดีกว่าหากเธอไปให้ไกลกัน
การมีเธอร่วมทางช่างอบอุ่น
ขอบคุณที่เดินเป็นเพื่อนฉัน
ขอบคุณทุกความสัมพันธ์
ขอบคุณทุกความฝันเคยฝันดี
เส้นทางระหว่างเราไม่ยาวนัก
สั้นเกินจะเรียกรักได้เต็มที่
อย่างน้อยจากวันนั้นถึงวันนี้
เราก็เคยมีกันและกัน
กลางทางอาจมืดมิดเหน็บหนาว
แต่แสงดาวก็ย้ำเตือนเพื่อนร่วมฝัน
มือที่เคยกุมมือเมื่อวานวัน
ยังคงอยู่ตรงนั้นในกลางใจ
ปลายทางของเธอไม่มีฉัน
เธอมีคนร่วมฝันความฝันใหม่
ปลายทางความฝันเรายังยาวไกล
ฉันจะก้าวต่อไปเพียงคนเดียว
๒ ก.ค. ๕๘
* ภาพประกอบจาก Music Video "ทิ้งไว้กลางทาง"
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น