คิดถึงรอยยิ้มเคยยิ้มตอบ
พอได้ปลอบใจฝันยามสั่นหนาว
ค่ำคืนความหวั่นไหวไร้ดาว
มีแต่ความปวดร้าวอยู่พราวฟ้า
คิดถึงความฝันเคยร่วมฝัน
แม้เหลือเพียงฉันในฝันพร่า
คิดถึงบางความหมายในสายตา
จากคนเคยห่วงหาอาลัย
ขอโทษที่วันนี้มีน้ำตา
หลั่งจากความอ่อนล้าเกินรับไหว
หนทางข้างหน้านั้นแสนไกล
ดาวเหนือดับดวงไปไม่รู้ทาง
ละอองความทรงจำช้ำหม่น
กลั่นมาเป็นฝนพราวพร่าง
ห่มคลุมอ้อมกอดอ้างว้าง
อำพรางน้ำตาความอาลัย
ขอคิดถึงรอยยิ้มเคยยิ้มหวาน
เพียงเพื่อผ่านคืนวันความหวั่นไหว
จดจำทุกเรื่องราวปวดร้าวใจ
เพื่อจะก้าวต่อไปเมื่อไร้เธอ
๑๖ เม.ย. ๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น