วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2557

นัย / ตา (๒)

เวลาที่ผมสบตาคุณ รู้สึกเหมือนได้อ่านนวนิยายชั้นเยี่ยมเล่มหนึ่ง มันกว้างกว่าสุดขอบของความจริงกับความฝัน ลึกกว่าหัวใจมหาสมุทร บางครั้งอ่อนโยน บางคราวเหงาลึก บางขณะดึงดูดอย่างร้ายกาจประหนึ่งหลุมดำปริศนาที่ปรากฏขึ้นมาเพื่อกลืนกินทั้งจักรวาลจนพินาศย่อยยับ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากเพ่งพิศและพร่ำอ่านความหมายในสายตาคุณไปจนกว่าจะถึงลมหายใจสุดท้าย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น