วันอาทิตย์ที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ดาวฤกษ์แสนสวย

สุกสว่างสดใสกว่าดาวดวงใด
แรงดึงดูดมหาศาล
เธอคือดาวฤกษ์แสนสวย
ศูนย์กลางของจักรวาลน้อย ๆ ที่เธอสร้าง
พร้อมด้วยดาวเคราะห์โง่งมโคจรอยู่รอบ ๆ
ผู้ถูกบดบังสายตาด้วยความรัก
ซึ่งเธอเกลี้ยกล่อมให้พวกเขาเชื่อว่ามีอยู่
แต่อันที่จริงเธอเลือกมอบมันให้อุกกาบาต
ซึ่งเปี่ยมอันตรายแต่เร้ารึงใจ
ให้เธอยอมพลีร่างและน้ำตา
เพียงเพื่อให้เขาฝากรอยแผลแก่เธอซ้ำเล่า
จนเธอแกล้งลืมไปว่าดาวเคราะห์นั้นมีอายุขัย,
และหัวใจ
ซึ่งเมื่อถึงกาลย่อมแตกดับ
อาจแหลกสลายเป็นธุลีอวกาศ
หรือหลุดจากวงโคจรที่เธอเพียรสร้างขึ้น
เธอร้องรำพันว่าเสียใจที่มิได้ให้ความรักแก่เขา,
พ่อดาวเคราะห์คนดีของฉัน
เปล่าหรอกที่รัก, เธอเสียใจ
เพียงเพราะเธอจะขาดดาวเคราะห์โง่เง่าอีกดวงไว้ประดับวงโคจร
ให้ผู้อื่นเห็นว่าเธอสวยงามและน่าหลงใหลเพียงใด

เธอคือดาวฤกษ์แสนสวย
มองดูดาวเคราะห์หนึ่งดวงสูญสลายลงตรงหน้า
อันที่จริงมันไร้ค่าเกินกว่าเธอจะสนใจ
เพราะมีดาวเคราะห์โง่งมมากมายรอเข้าสู่วงโคจร
เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลน้อย ๆ
ที่เธอสร้างขึ้นด้วยคำลวง

๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น